مصريها در عهد باستان سنگهاي عظيم را با حركت بر روي الوار چوبي جا بجا مي كردنند وبراي سهولت در حركت آنها را به آب يا روغن آغشته مي نمودنند.

     سپس استفاده از محور، چرخ وياتاقان چوبي در درشكه هاي قديمي واستفاده از چربي حيوانات براي روانكاري آن

   كشف فلزبابيت درسال  1839 توسط ايساك بابيت آمريكايي و استفاده از آن درساخت ياتاقانهاي فلزي انجينهاي بخاري.

بعد از آن نوبت به ساخت ياتاقانهاي بوشي از جنس برنزدر اكسلها  بود كه با استفاده از اين فلز  اندازه بيرينگ كوچكتر،فرم ساخت دايره اي وسطح صاف آن باعث چرخش آسان گرديد(يعني گشتاور كمتر).

   ساخت ياتاقانهاي لغزشي در صنايع حمل ونقل ريلي در سال( 1949) و بيرينگهاي غلتكي در اوائل دهه (60)  ودر نهايت ياتاقانهاي مگنتي  در سالهاي 80-90 را از جمله اين تحولات مي توان نام برد